W roku 1987 odkryto, że wykorzystanie trzmieli do zapylania pomidorów może stanowić doskonałą alternatywę dla innych, niezwykle pracochłonnych metod. Koppert rozpoczął wówczas produkcję trzmieli Bombus terrestris na potrzeby producentów w Europie i Azji oraz
Bombus impatiens dla producentów z Ameryki Północnej i Południowej. Obecnie na całym świecie do zapylania upraw pomidorów wykorzystuje się trzmiele. Dzięki nim można wydatnie zmniejszyć koszty pracy, polepszyć jakość, a nawet wielkość plonów.
Zapylanie dzielimy na dwa typy: krzyżowe oraz samozapylenie. Pierwszy typ zachodzi gdy pyłek przenoszony jest pomiędzy różnymi roślinami tego samego gatunku, natomiast samozapylenie to efekt transferu pyłku z pręcików na znamię słupka w obrębie jednego kwiatu lub kwiatów znajdujących się na tej same roślinie. Kolejnym aspektem w procesie zapylenia jest sposób w jaki do niego dochodzi. Mamy tutaj kilka możliwości. Proces może zajść z pomocą wody, wiatru oraz zwierząt w tym owadów. Ostatni odbywa się głównie za sprawą trzmieli, pszczół oraz muchówek z rodziny bzygowatych i jest często wykorzystywany w uprawach, szczególnie pod osłonami.
czytaj więcej ...